Op de valreep

Twee VanKatoenboodschappentasjes

en heel veel lieve wensen voor een mooi en creatief 2012!

Alive and...

Verontruste vragen bereikten me: "of ik ziek was?", "of er iets mis was misschien?", "of ik geen goesting meer had om te bloggen?". Niks van dat alles. Het verbaast me zelf dat het twee volle maanden geleden is. Echt, die tijd is me als zand door de vingers geglipt.

Ik kreeg in die tijd een hele hoop knoopjes, zonde om die weg te steken in de kast, dus kregen ze een plaatsje onder ons glazen tafelblad:

We gingen een weekendje naar Parijs en naar Oostende  alwaar ik me enorm ergerde aan het feit dat ten tijde van de klimaatconferentie in Durban mensen op onze zeedijk op verwarmde terassen zitten. Ik hou heel erg van "een terraske doen" maar als het weer het niet toelaat om comfortabel buiten te zitten, ga dan binnen! Denk er aan dat de wereld nog leefbaar moet zijn voor onze kleinkinderen en hun kinderen. Hetzelfde met die miljoenen sparren die omgehakt worden voor twee weken amusement in huis. En dan lees ik in de krant dat de bomen uit onze Ardennen naar Denemarken gaan en wij hier in Vlaanderen Deense kerstbomen kopen. Aarrgh! Qua ecologische voetafdruk kan dat tellen. En dat terwijl er zoveel alternatieven zijn, met een beetje creativiteit kom je al heel ver.   

Ik heb verder niet stilgezeten hoor. Gordijnen, heel veel gordijnen heb ik helpen maken, geen foto's daarvan. Kostuums voor balletvoorstelling, zo'n 30 jurken: geen foto's. Wel foto's van een paar kleine dingetjes zoals dit: 


voor het babytje dat dochter dit academiejaar moet volgen

of dit:

voor nichtje


We hebben ook een nieuwe huisgenoot: "de Freddy". Omdat hij er altijd maar bleekjes bij staat krijgt hij geregeld een nieuw hoofddeksel: 

maar altijd even vrolijk die jongen, kijk wat een smile

Voor diegenen onder u die vrezen dat wij een aparte smaak hebben qua binnenhuisdecoratie: het gaat om een studieobject. Een behoorlijk duur studieobject vind ik, we hadden van dat budget nog eens op weekend kunnen gaan ;-)

En nu het kerstvakantie is houdt jongste zich zoet met zijn potteke choco:

5 (vijf) kg!!

vindt dochter tussen het blokken door nog tijd om cakejes te versieren: 

 en probeer ik iets te maken dat op nieuwjaarskaarten lijkt:

Geniet nog van de vakantie! 

Innige deelneming

"Ik ben altijd om zes uur wakker!" zei ze gisteren en ik ontwaarde zelfs enige fierheid in haar stemmetje. Toen ik vanochtend om half acht opstond gingen mijn gedachten naar haar en andere ouders met jonge kinderen die waarschijnlijk al om vijf uur op waren. Laat mij u geruststellen: de tijd komt dat u met plezier de radio wat luider zet of de deur harder dan nodig dichtslaat om uw puber duidelijk te maken dat het tijd is om op te staan. Oh revanche, het zal zo zoet smaken ;-)) Nog even geduld...

Ze moeten ergens beginnen hé



 Dochter zit in het tweede jaar geneeskunde en mocht vandaag al eens doktertje spelen. In het UZ Gent komen kleuters op bezoek en daar worden hun knuffels door studenten onderzocht. Soms moet er een  rx-foto worden genomen of een verband aangelegd, anderen krijgen een voorschrift voor medicamentjes die ze dan bij de apotheek een paar tafels verder mogen ophalen. Als de knuffel onder het mes moet mag het baasje erbij blijven maar moet dan wel een schort aan en een mondmaskertje voor. Leuk initiatief toch hé? Kleuters leren het ziekenhuis kennen op een speelse manier en de studenten leren al een beetje omgaan met "patiënten". Ze moeten ergens beginnen hé.

Over sokken, groen en mislukt

Ik heb een probleem met sokken. Of beter: mijn wasmachine heeft een probleem met sokken. Dat las u eerder al. Er blijkt nu een wetenschappelijke studie te zijn gemaakt over het probleem van de verdwijnende sokken. Dan vraag ik me af: "Wie bestelt en betaalt zo'n studie??!". Maar goed, blijkbaar zou het voor een deel te wijten zijn aan het overladen van de wasmachine waardoor het wasgoed te hoog komt en aldus sokken of ander klein wasgoed mee wegspoelen door de afvoer. Ik kan me dat voorstellen bij babysokjes maar met maten tussen 37 en 45 lijkt me dat eerder onwaarschijnlijk. Slipjes zijn bv. niet omvangrijker en die zijn nooit zoek. Enfin, waar ik toe wil komen, ik zag dit leuke idee op Pinterest: 

 De wasspelden zijn bekleed met een vel papier dat ik in de wachtzaal bij de dokter uit een Libelle meepikte :-) 

Verder maakte ik kleertjes voor een meisje dat van groen houdt. Het rokje en jurkje zijn ok.

Maar dit shirt, o jee. Zo ziet het er al uit als een zak, wat moet dat worden als het kind het aanheeft??

 Gelukkig betreft het een rest stof van balletjurkjes. Misschien kan het nog dienen als pyjamabloes...

vijf tot en met tien

messenger 5,6,7,8,9 en mini10

de binnenkanten

De rechtse en de middelste bovenaan zijn op bestelling en stof naar keuze van de dames, de paarse onderaan links is voor een jarig buurmeisje en het minitje voor een minidame.

Twee zijn ge"recykleerd", een oude nepdaim rok en een oud overhemd van Tintin buiten en een laken en restje binnenin. Omdat je voor de body een grote lap nodig hebt knipte ik die uit de rug van het hemd waardoor de tekening onder de flap zit. Pas nadat ik het geknipt had besefte ik dat ik evengoed de body in twee delen had kunnen knippen en dan had ik de grote tekening op de klep kunnen  zetten. Te laat, helaas.  

De rok was een beetje nipt om het hengsel te knippen, dat is nu dus uit twee delen. Ik twijfel of ik 'm zo geknoopt laat (maar dan wel netjes bijgeknipt) of ik de delen met een knoop (eentje met twee of vier gaatjes bedoel ik nu) zal samen naaien. Waarom heb ik niet gewoon de delen aan elkaar gestikt zoals ik dat ook bij het hemd deed??  

Verder ben ik nu helemaal in de ban van de sterretjessteek op mijn machine, je zag het al bij de tas van Esther en ook hierboven bij die uit de rok, ton sur ton. Voor de meisjes deed ik het met kleurtjes.

En nu beloof ik plechtig: geen messengers meer. Ik ga me eens wagen aan de Boleo. Of misschien toch eerder de Klara.

Messenger met boleobol

Nichtje Esther wordt vandaag 18 en mag dus eens in de bloemetjes gezet worden.
Ik vind haar wel wat een bohemientype dus krijgt ze dit:

Het fluweel van Ikea vond ik toch net iets te gewoontjes en dus wou ik een "versiering" op de klep. Ik dacht eerst aan verschillende lintjes maar vond dat dan toch te kinderachtig (ik hou het in mijn achterhoofd voor een ander nichtje). En toen dacht ik aan de boleobol.
In de handleiding (na het doornemen daarvan vrees ik dat de boleotas toch net iets te hoog gegrepen zal zijn voor mij) stond dat je de bol best even kon oefenen, wat ik dan ook spontaan deed. En gelukkig maar, het viel lelijk tegen, vooral het los uit de pols stikken errond.

Dus probeerde ik een keer een van die nooit gebruikte steken op mijn naaimachine uit en was best tevreden met het resultaat. De bol van Esther ziet er dus zo uit:

   

Ouderwets verstelwerk

Jongste was gaan zwemmen bij vrienden en bleef met zijn handdoek onder een stoelpoot hangen. Dit was het gevolg:

Het was nog een degelijke handdoek dus ik vond het jammer om 'm weg te gooien. Aanvankelijk dacht ik er een stuk af te knippen tot aan de scheur maar het fijne van deze handdoek  is net dat hij zo lekker lang is. Ik dook in mijn lappenmand (eigenlijk zo'n blauwe tas van Ikea) en "viste" er een stuk gordijn van schoonzus uit, knipte daar twee vissen uit en zigzagde die elk op een kant van de handdoek. Ze kwamen niet helemaal overeen maar dat zie je denk ik alleen als je er met je neus bovenop zit. Toch?
 

om een of andere reden wil blogger dat die vis omhoog zwemt^^



Telt dit nu ook een beetje als recyKleren?

More messenger

Twee stuks. Buitenkant identiek.

Maar de eerste kreeg als voering stof die ik van schoonmoeder kreeg en waarvan zij tientallen jaren geleden pyjamaatjes maakte voor mijn schoonzussen. De tweede kreeg een rest gordijn als voering.
Ik twijfel om er eentje voor mezelf te maken van een lap nepleer van bij De Strik. Zou dat wat zijn? 

Eindelijk!

Eindelijk heb ik mezelf weer zover gekregen plaats te nemen achter de naaimachine. Ik zag wel vaak dingen die ik zeker eens wil maken (Pinterest! I love it! I hate it! (wegens nooit tijd genoeg om alles te maken wat ik mooi vind)) maar op één of andere manier ontbrak het mij aan de zin en de moed om aan iets te beginnen.
Maar kijk, nu, langzaam aan, schiet ik terug in gang. Ik naaide twee cadeautjes. Dit tasje maakte ik vorige zomer als eens:

Het is een heel snel te maken leuk dingetje maar wat mij betreft te klein voor dagelijks gebruik.
Daar vind ik dit dan beter voor:

Een messengerbag, in alle kleuren en formaten te vinden op het net. Dit is een heel handige tas, zeker ook voor op de fiets omdat je hem schuin over je kan dragen én er kan lekker veel in. Deze ga ik zeker nog eens maken, er liggen al twee stofjes klaar. Ik ben terug vertrokken, en avant!

Voor het eerst

ben ik blij met de verstrooidheid en nonchalance van jongste zoon waardoor hij een paar maanden geleden te laat was voor een Pukkelpopticket. Woensdag had ik nog met hem te doen omdat alle vrienden vertrokken en hij hier achterbleef. Maar nu kan ik mijn geluk niet op dat hij dicht bij zijn mamatje was en ik niet heb zitten sterven van ongerustheid.
Mijn hart en gedachten gaan naar mensen die minder geluk hadden. Je gunt het je kind, het is nu ze jong zijn dat ze zo'n dingen moeten doen. Maar krijg zo'n  nieuws te horen...  

La douce France

Wij zijn echte Francofielen. Een keer hebben we ons laten verleiden om naar Zwitserland te gaan, te duur bleek achteraf en één keer naar Kroatië, te ver was dat. We ontdekten in Frankrijk de Aude, de Ardeche, de Ariege, de Dordogne, De Gironde, de Lot, Il de France, de Haute-Garonne, de Gard, de Herault, de Aveyron, de Tarn, de Vaucluse, de Var en dan vergeet ik nog de streken waar we gingen skiën. En toch verveelt het nooit.
Wij zijn telkens overdonderd door de schoonheid en weidsheid van de natuur, zoon ontdekt er elk jaar nieuwe skateparken, vaak in de meest onooglijke stadjes:

Soms worden we verrast door dingen als een puber die de hele tijd de coole gast loopt te zijn maar het dan toch niet kan laten zijn schoenen te bewonderen wanneer hij een spiegel passeert:

En gelukkig worden we er als argeloze toeristen op tijd gewaarschuwd als er een hindernis op de baan komt :-)

En met zo'n achtergrond baantjes trekken, zalig toch?

Goh ja, het was wéér Frankrijk zoals dochter zegt, maar we hebben er echt van genoten en dat was na de hetze van de voorbije weken precies wat we nodig hadden.

En vandaag ben ik weer volledig gezond verklaard, ook een meevaller!

Boomerang

Het plan was:
op maandagochtend ga je naar het ziekenhuis voor een routine-ingreep, maandagnamiddag word je geopereerd en woensdagmiddag mag je naar huis.

Dit werd het:
op maandagochtend ga je naar het ziekenhuis voor een routine-ingreep, maandagnamiddag word je geopereerd en woensdagmiddag mag je naar huis. Je komt thuis, maakt je tas leeg, neemt de post door en gaat dan douchen omdat je net twee subtropische dagen trof om in je ziekenhuisbed te liggen. Je hebt net je haren ingezeept als je plots vré-se-lijke buikpijn krijgt, je man moet je van onder de douche helpen, je ligt een paar uur op je bed maar smeekt dan om terug naar het ziekenhuis te mogen.
Daar maken ze een RX, zeggen dat het aan je darmen ligt en geven je een lavement. Omdat je nog niet was uitgeschreven nemen ze je terug op maar op donderdagmiddag mag je weer naar huis. Je voelt je goed, hebt een leuke avond met je gezin, slaapt goed in je eigen bed. Vrijdag kijk je vanuit je zetel toe hoe manlief  stofzuigt en dweilt, je leert hem hoe de wasmachine werkt, alles gaat goed. Tot je na het avondeten plots diezelfde buikpijn krijgt, na een paar uur trek je weer naar het ziekenhuis, zelfde conclusie: "uw darmen madammeke. Een lavement rectaal, nog een oraal laxeermiddel bovenop en ga maar naar huis."
24 uur lig je te kronkelen van de pijn en kotst je ziel uit je lijf tot je opnieuw smeekt om naar het ziekenhuis te gaan omdat je wil dat hier een eind aan komt. Deze keer tref je een spoedarts die beseft dat dit niet "zomaar" een verstopping kan zijn, je krijgt eeen ct-scan en daaruit blijkt dat je buikholte vol vocht zit. Gyneacoloog en chirurg worden in allerijl opgetrommeld en om middernacht lig je voor de tweede keer in vijf dagen op de operatietafel. Gelukkig vertoeft je man geregeld in medische middens en mag hij ook deze keer mee het O.K. in. Als je wakker wordt vertelt hij je dat je een gaatje in je blaas had en door al de urine in je buikholte een buikvliesontsteking.  Later krijg je te horen dat het een geluk is dat je niet al te stoer hebt gedaan want als je nog een dag langer had gewacht had je het niet meer zelf kunnen navertellen.
Je ligt dan in je bed met een infuus in je arm, een blaassonde rechts en een drain voor het wondvocht links en een pamper aan omdat alle laxeerdingen die je eerder kreeg nu tenvolle hun werk doen. Dat is zó verschrikkelijk, de schaamte voorbij.
Tien dagen lig je daar, alle uitstapjes die je in de week na je operatie zou doen worden geschrapt, je kinderen vertrekken op reis of op kamp met t-shirts die door buurvrouw, oma of tante zijn gestreken en je hart bloedt omdat je hen zó graag had uitgewuifd.  Je man weet niet waar zijn hoofd staat, niet gewoon een huishouden te regelen én daarenboven ook nog heen en weer naar het ziekenhuis lopen. (waar ze dan ook nog eens een raam van zijn auto inslaan om te gaan lopen met de toiletzak van je jongste)
Op dag tien (eigenlijk dag 17 van het hele verhaal) krijg je een onderzoek, mag je blaassonde eruit en ben je even bang dat je blaas niet meer weet wat ze hoort te doen en zie je jezelf al levenslang incontinent. Maar gelukkig werkt alles naar behoren en als je dokter plots komt  zeggen: "bel G. maar, je mag naar huis" slaak je een kreet van opluchting: Halleluja!!
Maar hé, Jan Palfijn in Gent, ik hoop van harte dat ik niet snel nog een voet bij jullie binnen moet zetten!

de zomer van het jurkje II

In het voorjaar maakte ik jurkjes voor het dansoptreden. Een heel snel te maken dingetje omdat je die tricot niet hoeft af te werken.
Voor Dochter maakte ik deze, uit stof die we meebrachten van Porto maar die al die tijd was blijven liggen.

En dit voor het vriendinnetje van Grote Zoon, zij is morgen jarig. Ze had een van de dansjurkjes gepast en gezegd dat ze ook best wel zo eentje wou. Ze houdt van sober en eenvoudig (vandaar de keuze voor zoon ;-)), dus werd het  dit:



toch maar beter bh niet vergeten!

  Patroon: Knip mei 2009, model 3

de zomer van het jurkje

Madame Z. riep eerder deze week zomer 2011 uit tot "zomer van het jurkje".
Kijk, daar zijn wij hier direct voor te vinden! Omdat dochter direct na de examens op reis vertrekt komt zij eerst aan de beurt:

Van stof uit oma's kelder, vréselijk schuifelstof :-( 

De eerste twee zijn zeer geschikt als zwangerschapsjurk vind ik 

Voor de "jubilee" van oma & opa, de foto doet het jurkje geen eer aan, het is mooier in 't echt

De laatste jurk is de favoriet en wel hierom:

Deze zwiert het mooist. Ze zei zelf: "mama als ik deze had gehad toen ik klein was dan hadden we nog meer moeten ruzieën!" Zij wou als kleuter nl. àltijd jurken aan, ook als het sneeuwde, ook als ze naar het bos gingen, ook als... En dat heeft voor menige woordenwisseling gezorgd... 

Keldergeheimen

Zo'n heerlijk ouderwetse naaidoos. Of van die prachtige blikken dozen. Ik herinner me ook nog dat oma zo'n houten kastje had met naar opzij openschuivende vakken. Die dingen maken ze nu toch niet meer? Het is fijn snuisteren tussen kant, lint en knopen. Verrast over de mooie elastiek die ze toen hadden (nog net links onderaan de foto met streepjes of ankertjes etc) en de grote rollen luiewijvenzoomband. Ik dacht dat toen alles zo perfect werd afgewerkt, minutieus met de hand genaaide zomen, niet dus. Hoewel, de rollen zijn onaangeroerd, dus misschien toch?

Ondertussen groeit de stafel stof in hier in huis. Wat mij betreft kan er nog veel meer bij maar de meningen zijn verdeeld.

in de valies vooraan zitten nog lappen die ik eerst wil moet wassen

Wat ik mij nu afvraag, waar laten jullie dat allemaal. Ik heb hier al bloggers gezien die een tienvoud van dit in huis hebben, dat neemt toch veel plaats in? En hoe hou je dat netjes? De echte lappen stof gaan nog wel, maar de Ikeazak rechts op de foto bv zit propvol met overschotjes die ik niet wil wegdoen omdat ze nog wel van pas komen als je bv een tafeltent maakt of waar ik ooit een Barbiegarderobe van denk te maken maar dat is zo'n troep, hopeloos.
Alle tips zijn welkom.
En niet alleen die van "geef het aan mij, dan is het bij u netjes"

huis op bestelling

Voorgevel met bel en brievenbus en al

Achtergevel met moestuin en schotelantenne

Zijgevel met garagepoort

Zijgevel met superblije bewoonster

Een paar tips voor wie hier ook zou aan wil beginnen: ga niet net zo onbesuisd te werk als ik. Zorg dat je alle details op voorhand bedenkt, knipt en assembleert, dat spaart heel veel tijd. Meet, meet en meet nog een keer zodat je niet aan het eind van de rit merkt dat je een stukje dak mist :-(
Of dat het net iets te lang is en je gras bijna verdwijnt. (Ik moest het wel doen met enkel de afmetingen, misschien is het iets makkelijker als je de tafel binnen handbereik hebt) Maak best een trapeziumvormig huis anders staat het "open" bv aan de garagepoort of heb je kans op inscheuren als de kindjes langs binnen tegen de muren aanleunen. Ik heb de deur en garagepoort op de muur genaaid en dan gewoon opengeknipt, beter zou zijn om deur en poort iets breder te maken dan de opening.
Beginnersfoutjes, de tenteigenaartjes malen er niet om, die zijn blij, blij, blij! 

Schatten op zolder

of in de kelder. Bij de oma's. Een selectie van de stoffen (ik heb nog véél meer!):

Echte seventiesstoffen hé! Vintage, met geur en al! Van de gele en groen bloemetjes is helaas maar een klein stukje, die vind ik pràchtig. Het lichtblauw gebloemde onderaan is een heel licht stofje, ik denk nylon ofzo, doet me denken aan van die schorten die sommige grootmoeders vroeger wel eens droegen. De bloemen rechtsboven, het geel/oranje én het blauwe zijn  jurken die ik uiteen haalde om er iets anders van te maken. 
Er zat nog andere kledingstukken tussen, nog niet allemaal even toonbaar, maar wat denk je van dit bv.:

Geweldige stofkes hadden ze toen toch al! Helaas is het een zeer klein maatje, dochter met haar 34/36 kan er nét in. Maar anders, het kraagje eraf en ik erin :-)