vrijdag 31 december 2010

Effe doordenken!

Whiskey India Juliet  
Whisky Echo November Sierra Echo November
Uniform  
Victor Alfa November  Hotel Alfa Romeo Tango Echo
Echo Echo November  
Golf Echo Zulu Oscar November Delta
Echo November  
Charlie Romeo Echo Alfa Tango India Echo Foxtrot
2011

en opnieuw

Grote Zoon mag morgen bij de mama van zijn vriendinnetje gaan eten -ja zover zijn wij al, mensen, wij worden oud- en wil liever niet komen aandragen met de traditionele bloemen of pralines dus keek hij eens lief naar zijn mama'tje die zijn blik niet kon weerstaan, toch in de mandjesmood is en dit in elkaar flanste:


Deze keer heb ik ze, wegens tijdsgebrek, gewoon uit één stuk gemaakt, de stof is druk genoeg. Van die roze binnenstof -net als alle eerder gebruike stoffen van Ikea- ben ik zeer tevreden. Omdat het behoorlijk stevige stof is hoefde ik er geen kleefvoering tegenaan te strijken, zoals het recept voorschrijft, en blijven ze toch mooi staan.   
Zoon tevreden (en hopelijk gastvrouw ook).


woensdag 29 december 2010

nog meer

De vlijtige mandjes vallen zo in de smaak dat ik niet kan stoppen met ze te maken. Voor mezelf maakte ik nog eentje in dezelfde stof als die van schoonzus maar met zwart lint ipv roze stof als "oortjes". Uiteindelijk zijn die dingetjes toch maar voor de sier, je zou ze evengoed kunnen weglaten maar ik vind ze wel leuk. Ik ben normaal continue op zoek naar mijn sleutels en mijn gsm maar nu liggen ze al een week op dezelfde plaats: in het mandje!

Voor mijn petekind maakte ik er ook nog, de originele maat, 1,5x en 2x vergroot.
De grootste is nu nogal groot uitgevallen, alhoewel, voor speelgoed kan dat wel. Of je doet het zo:

met de boord omgeslagen valt het nog mee en het geeft een andere toets.
Van die mandjes volgen er nog, ongetwjfeld!

maandag 27 december 2010

Zó ongelooflijk trots

ik kan het niet anders zeggen. Mijn puber jongvolwassen dochter heeft -hoewel onze kinderen (bewust) heel wat minder krijgen dan het landelijk gemiddelde qua zakgeld, nieuwe gsm's, belkrediet etc- gevraagd om dit jaar geen kerstcadeau voor haar te kopen maar de centjes te storten voor het goede doel. Haar Meter gaf een mooi bedrag aan Achieng en Home Hope en daar is dochter nu heel gelukkig mee, écht.
We mogen dan wel vaak denken en zeggen dat het slecht gaat met de jeugd van tegenwoordig, maar kijk, soms toch ook niet. En ik ben zo ongelooflijk trots op mijn klein meideke!

zondag 26 december 2010

cadeautjes voor tante L.

Ik trok het kaartje met de naam van een van mijn schoonzussen voor een kerstcadeau. Omdat ik dacht dat zij wel openstaat voor homemadedingetjes zette ik me aan het werk. En dit was het resultaat:
een "dotted dream" tasje van Ottobre. Ik gebruikte geen twee verschillende stoffen voor de buitenkant maar fijn ribfluweel in twee richtingen, helaas niet te zien op de foto


"Vlijtige mandjes" in het originele formaat en 1/4 en 1/2 vergroot

                           een paar knutsels van de knopenverzameling: ringen, hanger, broche

deze broche deed ik er niet bij wegens te lelijk maar werd vervangen door een andere die ik vergat te fotograferen


en tot slot een morsbag volgens deze handleiding .

En ik denk wel dat L. er blij mee was!

En wat hebben we vandaag geleerd? Eerst strijken en dan pas foto's nemen!!

vrijdag 17 december 2010

Kaastaart

Ik kreeg deze cd-box van zus en schoonbroer:

Ik vind het zelf zó mooi!.
Zoon kwam thuis en zei: "Djeezes, wat hebt ge nu opstaan, zo cheesy". Ik had nog nooit van die uitdrukking gehoord, ik ben dan ook niet hip, maar volgens hem betekent het zoveel als "melig".
Gisteren kwam ie beneden en zei: "Staat die kaastaart nu weer op??".
Cheesy + melig, snap je hem? Geen recept dus, maar ik blijf er bij, lekkere muziek.
In dezelfde reeks staat deze ook nog op mijn verlanglijstje, benieuwd wat zoon daarvan zal vinden:





vrijdag 10 december 2010

Nieuwjaarskaart

Wij sturen geen kerstkaarten wegens een gruwelijke hekel aan die festiviteiten maar willen wel graag onze beste wensen voor het nieuwe jaar overbrengen. Elk jaar in de loop van december breken we ons hoofd over wat we er nu van gaan maken, want één ding staat vast: onze wensen zullen op een originele  manier worden overgebracht. 
We wensten al eens een kleurrijk jaar met daarbij een doosje met 4 kleurpotloodjes, we schreven al eens een uitgebreide nieuwjaarsbrief, we wensten al eens "niets"= voorkant kaart "dan goeds"= binnenkant kaart en vorig jaar was dit onze "kaart": 

op de plaats van de kruisjes stonden uiteraard onze namen :-)

Maar dit jaar is onze inspiratie zoek. We zien het einde van het jaar met rasse schreden naderen maar zijn nog nergens. Voor de hand liggende dingen als 20en elfjes daar doen we niet aan. Wat het dan wel wordt? Misschien toch maar gewoon kaartjes van een of ander goed doel? En daar gewoon onze vijf namen op zonder meer? Nee, dan liever helemaal niks. Wordt vervolgd.   

maandag 6 december 2010

zesdecemberpoëzie

En toen was ik een fee en jij een kikker
en toen veranderde ik je in een prins en
en ik werd prinses. Maar toen kwam er een
draak en die beet je dood. Maar ik was
toch nog een fee en maakte je weer levend.

Zo moeiteloos blijven ze voortdurend op
een afstand van zichzelf en maken brandhout
van de wetten die de wereld dwingen.
Tot ze je op een dag fier komen vertellen
dat sinterklaas niet bestaat en mensen

sterven en dat de aarde naar de haaien
gaat. Met ware doodsverachting hakken ze
in op alle illusies die ze zichzelf ooit
hebben toegestaan. We kijken naar de plotse
leegte en weten: dit komt nooit meer goed.
                                                      - M. Tritsmans-

vrijdag 3 december 2010

Pijn

3 december is de verjaardag van Gerd, mijn jeugdvriendinnetje, mijn maatje.
In februari ging ze naar de dokter en eind augustus verloor ze de strijd tegen leukemie, een lieve man, drie kinderen en heel veel vrienden verweesd achterlatend.
  Vorig jaar vierden we onze verjaardag nog samen, maakten wilde plannen voor later als we groot zouden zijn. Nu wordt ik alleen ouder.
Ik zei altijd tegen Gerd dat ze precies een Duracellkonijn was: tot een paar maanden voor ze ziek werd werkte ze fulltime, haar drie meisjes waren altijd om door een ringetje te halen, hun grote huis heeft ze lange tijd zonder poetshulp onderhouden, ze volgde pianoles, ging tennissen, was altijd in voor een uitstap, las veel, kookte en bakte,... Ik werd al moe van het te horen. Maar dit konijntje kreeg niet de juiste batterijen. En helaas geldt hier niet de garantie "niet tevereden geld  Gerd terug".
Gerdje mateke, ik mis u!