vrijdag 31 december 2010

Effe doordenken!

Whiskey India Juliet  
Whisky Echo November Sierra Echo November
Uniform  
Victor Alfa November  Hotel Alfa Romeo Tango Echo
Echo Echo November  
Golf Echo Zulu Oscar November Delta
Echo November  
Charlie Romeo Echo Alfa Tango India Echo Foxtrot
2011

en opnieuw

Grote Zoon mag morgen bij de mama van zijn vriendinnetje gaan eten -ja zover zijn wij al, mensen, wij worden oud- en wil liever niet komen aandragen met de traditionele bloemen of pralines dus keek hij eens lief naar zijn mama'tje die zijn blik niet kon weerstaan, toch in de mandjesmood is en dit in elkaar flanste:


Deze keer heb ik ze, wegens tijdsgebrek, gewoon uit één stuk gemaakt, de stof is druk genoeg. Van die roze binnenstof -net als alle eerder gebruike stoffen van Ikea- ben ik zeer tevreden. Omdat het behoorlijk stevige stof is hoefde ik er geen kleefvoering tegenaan te strijken, zoals het recept voorschrijft, en blijven ze toch mooi staan.   
Zoon tevreden (en hopelijk gastvrouw ook).


woensdag 29 december 2010

nog meer

De vlijtige mandjes vallen zo in de smaak dat ik niet kan stoppen met ze te maken. Voor mezelf maakte ik nog eentje in dezelfde stof als die van schoonzus maar met zwart lint ipv roze stof als "oortjes". Uiteindelijk zijn die dingetjes toch maar voor de sier, je zou ze evengoed kunnen weglaten maar ik vind ze wel leuk. Ik ben normaal continue op zoek naar mijn sleutels en mijn gsm maar nu liggen ze al een week op dezelfde plaats: in het mandje!

Voor mijn petekind maakte ik er ook nog, de originele maat, 1,5x en 2x vergroot.
De grootste is nu nogal groot uitgevallen, alhoewel, voor speelgoed kan dat wel. Of je doet het zo:

met de boord omgeslagen valt het nog mee en het geeft een andere toets.
Van die mandjes volgen er nog, ongetwjfeld!

maandag 27 december 2010

Zó ongelooflijk trots

ik kan het niet anders zeggen. Mijn puber jongvolwassen dochter heeft -hoewel onze kinderen (bewust) heel wat minder krijgen dan het landelijk gemiddelde qua zakgeld, nieuwe gsm's, belkrediet etc- gevraagd om dit jaar geen kerstcadeau voor haar te kopen maar de centjes te storten voor het goede doel. Haar Meter gaf een mooi bedrag aan Achieng en Home Hope en daar is dochter nu heel gelukkig mee, écht.
We mogen dan wel vaak denken en zeggen dat het slecht gaat met de jeugd van tegenwoordig, maar kijk, soms toch ook niet. En ik ben zo ongelooflijk trots op mijn klein meideke!

zondag 26 december 2010

cadeautjes voor tante L.

Ik trok het kaartje met de naam van een van mijn schoonzussen voor een kerstcadeau. Omdat ik dacht dat zij wel openstaat voor homemadedingetjes zette ik me aan het werk. En dit was het resultaat:
een "dotted dream" tasje van Ottobre. Ik gebruikte geen twee verschillende stoffen voor de buitenkant maar fijn ribfluweel in twee richtingen, helaas niet te zien op de foto


"Vlijtige mandjes" in het originele formaat en 1/4 en 1/2 vergroot

                           een paar knutsels van de knopenverzameling: ringen, hanger, broche

deze broche deed ik er niet bij wegens te lelijk maar werd vervangen door een andere die ik vergat te fotograferen


en tot slot een morsbag volgens deze handleiding .

En ik denk wel dat L. er blij mee was!

En wat hebben we vandaag geleerd? Eerst strijken en dan pas foto's nemen!!

vrijdag 17 december 2010

Kaastaart

Ik kreeg deze cd-box van zus en schoonbroer:

Ik vind het zelf zó mooi!.
Zoon kwam thuis en zei: "Djeezes, wat hebt ge nu opstaan, zo cheesy". Ik had nog nooit van die uitdrukking gehoord, ik ben dan ook niet hip, maar volgens hem betekent het zoveel als "melig".
Gisteren kwam ie beneden en zei: "Staat die kaastaart nu weer op??".
Cheesy + melig, snap je hem? Geen recept dus, maar ik blijf er bij, lekkere muziek.
In dezelfde reeks staat deze ook nog op mijn verlanglijstje, benieuwd wat zoon daarvan zal vinden:





vrijdag 10 december 2010

Nieuwjaarskaart

Wij sturen geen kerstkaarten wegens een gruwelijke hekel aan die festiviteiten maar willen wel graag onze beste wensen voor het nieuwe jaar overbrengen. Elk jaar in de loop van december breken we ons hoofd over wat we er nu van gaan maken, want één ding staat vast: onze wensen zullen op een originele  manier worden overgebracht. 
We wensten al eens een kleurrijk jaar met daarbij een doosje met 4 kleurpotloodjes, we schreven al eens een uitgebreide nieuwjaarsbrief, we wensten al eens "niets"= voorkant kaart "dan goeds"= binnenkant kaart en vorig jaar was dit onze "kaart": 

op de plaats van de kruisjes stonden uiteraard onze namen :-)

Maar dit jaar is onze inspiratie zoek. We zien het einde van het jaar met rasse schreden naderen maar zijn nog nergens. Voor de hand liggende dingen als 20en elfjes daar doen we niet aan. Wat het dan wel wordt? Misschien toch maar gewoon kaartjes van een of ander goed doel? En daar gewoon onze vijf namen op zonder meer? Nee, dan liever helemaal niks. Wordt vervolgd.   

maandag 6 december 2010

zesdecemberpoëzie

En toen was ik een fee en jij een kikker
en toen veranderde ik je in een prins en
en ik werd prinses. Maar toen kwam er een
draak en die beet je dood. Maar ik was
toch nog een fee en maakte je weer levend.

Zo moeiteloos blijven ze voortdurend op
een afstand van zichzelf en maken brandhout
van de wetten die de wereld dwingen.
Tot ze je op een dag fier komen vertellen
dat sinterklaas niet bestaat en mensen

sterven en dat de aarde naar de haaien
gaat. Met ware doodsverachting hakken ze
in op alle illusies die ze zichzelf ooit
hebben toegestaan. We kijken naar de plotse
leegte en weten: dit komt nooit meer goed.
                                                      - M. Tritsmans-

vrijdag 3 december 2010

Pijn

3 december is de verjaardag van Gerd, mijn jeugdvriendinnetje, mijn maatje.
In februari ging ze naar de dokter en eind augustus verloor ze de strijd tegen leukemie, een lieve man, drie kinderen en heel veel vrienden verweesd achterlatend.
  Vorig jaar vierden we onze verjaardag nog samen, maakten wilde plannen voor later als we groot zouden zijn. Nu wordt ik alleen ouder.
Ik zei altijd tegen Gerd dat ze precies een Duracellkonijn was: tot een paar maanden voor ze ziek werd werkte ze fulltime, haar drie meisjes waren altijd om door een ringetje te halen, hun grote huis heeft ze lange tijd zonder poetshulp onderhouden, ze volgde pianoles, ging tennissen, was altijd in voor een uitstap, las veel, kookte en bakte,... Ik werd al moe van het te horen. Maar dit konijntje kreeg niet de juiste batterijen. En helaas geldt hier niet de garantie "niet tevereden geld  Gerd terug".
Gerdje mateke, ik mis u! 

dinsdag 30 november 2010

Beertjebeertje

Jules, 3 jaar, is gek van "beertjebeertje" aka "Tangie het mandarijnen beertje". Ik kende de film absoluut niet maar het is best een mooi verhaal: tijdens de productie valt beertje om op de lopende band net als de snoetjes gezet worden en daardoor staat zijn glimlach omgekeerd. Hij zit in de etalage van de speelgoedwinkel en is verbaasd dat niemand hem wil kopen terwijl hij toch echt wel mooi lacht. Hij zit er zo lang dat ie helemaal verkleurd en dan mandarijnen beertje wordt genoemd. Maar dan realiseert hij zich dat ie, ondanks zijn andere uiterlijk, toch best wel de moeite waard is. Zoiets is het ongeveer, ik heb het maar met een half oog gevolgd, maar het lijkt me een mooi kerstcadeautje voor kleuters = tip!
Maar beertjebeertje dus. Ik beloofde Jules dat ik voor hem een beertjebeertje zou maken. Ik met mijn grote mond ook. Ik had nog nooit iets gemaakt dat nog maar in de verte op een beer leek en nu moest ik er zelf een ontwerpen! In mijn hoofd zat het allemaal goed maar de uitwerking was toch eerder belabberd. Ik twijfelde om hem af te geven,  maar Jules  -I adore him- herkende hem meteen. Oef!
En zie je het poppenbedje waar het beertje tegenstaat? Gekocht in de kringloopwinkel voor € 2. Uitgebreidere foto als het opgekalefaterd is. (Is dat nu juist geschreven? Nee hé? Foert, ge weet wat ik wil zeggen hé)

woensdag 24 november 2010

muts voor Midas?

Prachtige voorstelling toch hé?!

Ik weet niet zeker of ze wel zal passen voor een vierjarige, mijn kinderen hadden op die leeftijd allemaal een heel groot hoofd (om niet te zeggen "nen dikke kop")
Op de naad van "potteke" en oorkleppen is het 51cm.


dinsdag 23 november 2010

cadeautje

Zoons favoriete leerkracht verwachtte een kindje. Al weken vroeg hij bij elk gefrutsel dat vanonder mijn naaimachine kwam of "dat nu voor de baby van meneer DW was??" Dus kozen we samen iets uit. Vestjes, jurkjes, slofjes niet want we kenden het geslacht niet en hij vond alles "te meisjes". Aan mensen die we niet zo erg goed kennen geven we vaak een EHBOdoos -eerste hulp bij ouderschap- met daarin bv oordopjes, een relaxerende badolie, een roze bril etc, maar dat idee werd ook afgekeurd. Uiteindelijk waren we het erover eens dat het een vlaggenlijn zou worden, een naamslinger eigenlijk. Ik zag iets bij eloleo  in de lijst en dit is het dus geworden:  
uiltjes voor Janne Lieke
Als ik nog eens beloof zoiets te maken wacht ik misschien wel de naam af :-) Al zou het ook maar niks zijn als er maar een paar uiltjes aan hingen.

vrijdag 19 november 2010

Nee!

Gisteren was ik heel graag naar de Ijverige Wijven gegaan, maar met manlief op zakenreis was ik het die onze ballerina moest afhalen. Ik heb dan maar thuis op mijn eentje geijverwijfd  ijverig gewijfd.


Nee! zei nichtje luid en zéér beslist toen ze dit stofje zag, maar ik maakte er toch een overgooiertje van. En meteen nog eens hetzelfde rokje van de dag ervoor.  


Op het overgooiertje, waar van ik vrees dat het meer een tuniek zal zijn, zitten nog geen knopen omdat mijn oude naaimachine knoopsgaten levert die echt niet aan te zien zijn. Ik zal er dus van die drukknopen laten inslaan, die hebben ze tegenwoordig in leuke kleurtjes. En ze heten niet voor niks luiewijvenknopen!
En wat als ze de kleertjes in deze stof nu echt niet wil? Och, dan geraak ik ze vast wel kwijt aan een van jullie?

donderdag 18 november 2010

Rokje voor Liv



Gisteren maakte ik dit rokje. De stof komt van het stoffenspektakel in Kortrijk, het patroon uit een oude Knippie. Omdat Liv een heel smal springding is gebruikte ik maatje 104 en verlengde dat. Ik kon het niet direct (laten) passen dus stak ik voor alle zekerheid elastiek  in de taille. Ik vind het model met die 3 plooitjes aan de ene kant heel leuk maar die loshangende zak zou ik een volgende keer eerder weglaten. Liv zal er waarschijnlijk wel blij mee zijn want ze stop graag kleine spulletjes weg. En nu is het bang afwachten want de begunstigde heeft geen inspraak gehad, noch qua stofkeuze, noch qua model. En ook al is ze pas zes, ze is behoorlijk modebewust en weet goed wat ze wil. Of niet.

woensdag 17 november 2010

Ergens onderweg

Ik kijk bijzonder weinig tv. Wij hebben geen kabel of digitale toestanden en worden steeds selectiever qua programma's waarvoor wij het de moeite vinden de aanknop van ons televisietoestel in te drukken.
Vanmiddag was ik op bezoek bij twee heel lieve meisjes die met mij naar een programma wilden kijken waar hun vriendje Leon in kwam. Aan hun glinsterende oogjes te zien denk ik dat ze stiekem verliefd zijn: het kleine meisje op het jongetje en het grote meisje op zijn papa :-) Het was een reportage over een uitstap van vader en zoon, maar zó mooi, echt heel integer gebracht. Daar kunnen de makers van pseudokoks, Robinsons en ander boeren op vrijersvoeten heel veel van leren. Ik denk zelfs dat ik volgende week weer kijk. Wordt die tv tenminste nog eens afgestoft ;-))

Leve de post!

Gisteren ging ik om iets na vijf uur naar de post. Voor mij stond een dame met een hele doos enveloppes en pakjes. Toen het aan haar beurt was weigerde de postbeamte die mevrouw te helpen "omdat ze om halfzes sluiten en ze nu die hele hoop troep niet meer kon scannen en alle mensen die van hun werk kwamen dan zolang moesten wachten" etc. Toen die dame zei dat ze niet vroeger kon komen omdat hun klanten tot 5u konden bestellen zei de postbeamte dat ze dan beter "hun werk zouden reorganiseren want 's middags hé, om een uur of twee, dan waren er vier loketten open en is er meestal geen kat!" Jongejonge als ik dat soort onzin hoor uitkramen dan moet ik echt moeite doen om te zwijgen (het is me dan ook niet gelukt) en dan vraag ik me af hoe dom je moet zijn om daar te mogen werken? En klein kind kan dan toch inzien dat je beter vier loketten opent tijdens het spitsuur ipv twee en omgekeerd? In het voorjaar hadden wij een paar dagen geen post gehad, ik was daar pertinent zeker van omdat we geen Humo en Knack hadden. Toen ik naar de post belde antwoordde men: "Ah ja, dat klopt want uw postbode is ziek, maar vandaag komt er een van een andere wijk bij jullie" En zaten die andere mensen dus zonder post. Zoiets geloof je toch niet?! 

dinsdag 9 november 2010

Kijk nu!

Vorige week pas startte ik deze blog. Honderden namen zijn de revue gepasseerd en uiteindelijk werd grote zoon's voorstel, naar de mat die hier in huis ligt, unaniem goedgekeurd. Unaniem dat is: mijn zusje en ik. En wat zien we nu dit weekend in de Magazine bij Het Nieuwsblad? Dit servies! Op mijn lijf  blog geschreven!

maandag 8 november 2010

Ik ging eens naar de kringloopwinkel

En ik kocht daar voor € 1 dit zakje. En wat zat daar in? Dit allemaal:
Ik zal eens inzoomen om jullie lekker jaloers te maken:




                                   Deze is voor een vriendin wiens lief Ludovic heet:
Deze zijn absolute favoriet, ik zie hier al een ring in of een broche of...
Hier is die met de hertjes ook favoriet. Niet zo duidelijk op de foto, maar zo`mooi! 
                                     Geef toe, zo maken ze toch niet meer hé? 

donderdag 4 november 2010

Eindelijk!

Voila zie. Mijn eigen persoonlijke blog.  Heel de zomer volgde ik afgunstig de heroische verhalen van madame zsazsa, prutsen, meisjesmama, polkadotjes, vermiljoen en vele andere. Zij motiveerden me om na vele jaren mijn naaimachine af te stoffen. En mijn creativiteit. Als zit op dat laatste zo'n dikke laag  dat het voorlopig bij kopiëren blijft. Schaamteloos. Kijk maar.

Het pamperzakske van Madama Zsazsa

de Tatannebag van eloleo

                                   babyslofjes waarvoor ik het idee hier opdeed
 patroonloze rokje en A-lijnrokjes naar het idee van Madame Zsazsa. En nog twee tasjes.
en een Ikeadekentje werd overslagvestje en slofjes.