vrijdag 27 januari 2012

Een tijd geleden kreeg opa voor zijn verjaardag een t-shirt met al zijn kleinkinderen op. Het zijn er teveel om ze op zijn hart te plaatsen, ze kwamen dan maar onderaan waar ze nu bij nader inzien toch ook maar raar staan. Maar ik blijf het wel leuke mannetjes vinden.


En die poes van ons, die heeft een leven jong, heelder dagen ligt ze zo uitgestrekt voor de kachel. Als ik ooit reïncarneer dan weet ik het wel...

Fijn weekend!

maandag 16 januari 2012

Alweer

Op dieet. Alweer. Ik ben een echte jojo. Slaag ik erin pakweg tien kilo af te vallen, amper twee jaar later zit elk grammetje daarvan er weer aan.
Goede voornemens daar doe ik niet aan, het is puur toeval dat ik nu aan het diëten ga. Ik heb mezelf laten gaan na het debacle van vorige zomer, ik had nood aan comfortfood, aan troost. Vele keren dacht ik dat het nu wel genoeg was, dat ik dringend moest gaan opletten maar het zat niet goed tussen mijn twee oren.
Nu lukt het wel, en hoe! Nu heb ik mijn eigen personal coach: mijn zoon. Hij vraagt me meerdere keren per dag hoe het gaat, of ik geen honger heb, dat het heel goed is dat ik van die lekkere koekjes bij oma kon afblijven. Hij vertelt me dat ik moet zorgen dat ik verschillende kleuren groenten op mijn bord heb liggen, dat in platte kaas veel eiwitten zitten en dat ik die nodig heb om spierafbraak te voorkomen. Hij zegt me dat drie keer tien minuten fietsen evengoed is als een halfuur per dag, dat elke fysieke activiteit goed is, dus ook strijken of hout binnenhalen.
Maar wat ik zo schattig vind is dat ik 's avonds voor het slapen gaan een smsje van hem krijg: "goe bezig mama!" of "goed dat je zover gelopen hebt vandaag mama" of "het gaat goed mama, doe zo voort!". Lief toch?

maandag 9 januari 2012

Blijven plakken

Neenee, het is niet wat u denkt! Ik was op tijd thuis.

Maar ik kocht vorige week broodplankjes bij Aldi, ik had iets leuks gezien op Pinerest om daarmee te doen.
 Achterop die plankjes hing een etiket. Dat was er opgekleefd om in geen honderd jaar los te komen. Toen bleek dat ik het er niet zomaar gewoon kon aftrekken (wat is dat toch met die etiketten, ik had dat al vaker voor bv bij cd's, het ene etiket komt er zo af, het andere plakt er tien jaar later nog altijd  even stevig op?) legde ik ze een paar uren in het water. Behalve dat het papier er in stukjes affrommelde gaf dat niks. Ik stopte ze in de vaatwasser, niet te heet want dat stond op dat etiketje, maar behalve een filter met papiersmurrie had dat ook geen resultaat.  Dochter dacht de ultieme poging te ondernemen door de haardroger erop te zetten: noppes. Hulplijnen gebeld: oma wist zeker dat glasspoelmiddel alles zou weghalen, buurvrouw had goede ervaringen met koperpoets (wie heeft dat nog in huis?! Buurvrouw dus). Maar de etiketten? Zij bleven plakken! En ik ook ondertussen, er was een stukje papier/lijm onder mijn schoen belandt waardoor ik bleef hangen aan de vloer, ik vroeg me echt af waar de verborgen camera zat ^^ Ik dacht de plankjes te lijf te gaan met nagellakremover -al was ik bijna zeker dat die de glanslaag zouden aantasten- toen schoonzus de slaolietip aanbracht. Het is zowat tien minuten schrobben per plankje -met ronddraaiende bewegingen en tussendoor toch even ontvetten bleek best te werken- maar alle lijmlagen zijn weg. Eindelijk! Wat blijft is een doffe plek waar het etiket zat. We kunnen naar de maan vliegen of naar Mars, we kunnen van een schaap een ander maken, we kunnen een mens een ander gezicht geven, maar etikettenlijm, nee, dat blijft een heikel punt! 

Edit: de leverancier, firma Erard te Lokeren, beantwoordde de mail die ik stuurde, kon geen oplossing aandragen maar beloofde wel andere lijm te gaan gebruiken. Wait and see...

donderdag 5 januari 2012

Herinnert u zich deze nog?

De naamslinger van Janne Lieke? Zij kreeg een zusje en dus maakte ik ook graag een slinger voor dat nieuwe kindje: 

Omdat het geboortekaartje een ster was -een zeer kunstig gevouwen ster, wat een werk moet dat geweest zijn!- dacht ik sterretjes te maken. Viel dat even tegen bij het keren. Gelukkig had ik er nog maar eentje geknipt en gestikt. Het werden dan maar kroontjes, want, is niet elke dochter het prinsesje van haar papa? 

Verder maakte ik nog een paar kleine dingetjes zoals deze hobo sacks:
en flockte ik twee t-shirts (en leerde dat bij Jules flokken knuffelen is, hij flokt heel graag met zijn mama)
De laatste is een beetje mislukt helaas. Ik vergat de "e" en de "o" uit te knippen en de "y" verschoof bij het strijken. Maar Lynn -grote Hello Kittyfan zijnde- was er toch blij mee. Oef.