Pijn

3 december is de verjaardag van Gerd, mijn jeugdvriendinnetje, mijn maatje.
In februari ging ze naar de dokter en eind augustus verloor ze de strijd tegen leukemie, een lieve man, drie kinderen en heel veel vrienden verweesd achterlatend.

  Vorig jaar vierden we onze verjaardag nog samen, maakten wilde plannen voor later als we groot zouden zijn. Nu wordt ik alleen ouder.
Ik zei altijd tegen Gerd dat ze precies een Duracellkonijn was: tot een paar maanden voor ze ziek werd werkte ze fulltime, haar drie meisjes waren altijd om door een ringetje te halen, hun grote huis heeft ze lange tijd zonder poetshulp onderhouden, ze volgde pianoles, ging tennissen, was altijd in voor een uitstap, las veel, kookte en bakte,... Ik werd al moe van het te horen. Maar dit konijntje kreeg niet de juiste batterijen. En helaas geldt hier niet de garantie "niet tevereden geld  Gerd terug".
Gerdje mateke, ik mis u!