Minister smsSmet

De basisschool waar onze kinderen een groot deel van hun kleine jaren doorbrachten vierde feest: 50 jaar!!
De minister zou ook komen meefeesten. De afspraken daaromtrent werden gemaakt, gecheckt en gedubbelcheckt. Of dubbel gecheckt. Een uurtje voor aanvang van de festiviteiten liet minister Smet echter weten niet te zullen komen. Alle begrip daarvoor, je weet immers niet wat de reden is. Maar dat iemand die over een bataljon kabinetsmedewerkers beschikt dat via sms moet doen vind ik behoorlijk boertig en getuigen van weinig zin voor communicatie.

In het licht van het nieuwe schooljaar vind ik ook wel erg dat de kranten breed uitgesmeerd het verhaal van het prinsenkind kind dat niet meekan op school vertellen. Wat is de meerwaarde daarvan? Ik ben absoluut niet koningsgezind, voor mijn part gaan ze allemaal -net als in Nederland- werken ipv door ons te worden gesponsord, maar het gaat hier om een klein jongetje dat nu voor eeuwig en altijd de stempel "dom" meedraagt. Want ook al weet niemand om welke leerstoornis het gaat, dat is wat de goegemeente denkt. Waar of niet?
En wat me dan ook nog stoort is dat ouders ruim € 9000 schoolgeld moeten betalen, ook andere koppels dan die van Laken, om hun kind  te helpen. Schort er niet iets aan het systeem dan? Volgens de grondwet is onderwijs gratis voor elke Belg maar toch glippen nog altijd veel kinderen door de mazen van het net.

En zo kom ik terug waar ik begon: de basisschool waar mijn kinderen zaten. Een open school met een enthousiast team, leerkrachten die hun best doen voor àlle kinderen, wars van huidskleur, geloofsovertuiging of sociale achtergrond. Een school waar elk kind geholpen wordt, aan welke kant van de balans het ook zit, omdat zowel het zwakke kind als het meerbegaafde nood heeft aan kansen. Een school waar kinderen kunnen opgroeien tot positief ingestelde, ruimdenkende en gelukkige mensen

Op deze eerste schooldag hoop ik dat elk kind de kans krijgt in zo een school groot te worden. 

En hoe graag ik ook wil laten weten over welke school het gaat, als lid van de Raad van Bestuur van de scholengroep kan ik het niet maken partijdig te zijn. Maar zelf weten ze wel dat ik BS E. in mijn hart draag.